Μας περιμένει 4ο Μνημόνιο ή αναζωπύρωση του Grexit αν δεν τηρήσουμε τις δεσμεύσεις

Η υπερπροβολή της συζήτησης για το χρέος αξιοποιείται για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από άλλα προβλήματα της ...

κυβέρνησης, όπως η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών, εκτιμά ο καθηγητής Οικονομικών και πρώην Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Πάνος Τσακλόγλου. Ο ίδιος αμφιβάλλει ότι η δεύτερη αξιολόγηση μπορεί να ολοκληρωθεί στο χρόνο-ρεκόρ που επιδιώκεται και θεωρεί πιθανό κάποιες κυβερνήσεις να επιδιώξουν να σπρώξουν το τενεκεδάκι προς τα κάτω. Γιατί φοβάται ότι ένα 4ο μνημόνιο ίσως τελικά να ξαναδώσει τη σκυτάλη στα σενάρια του Grexit. Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα Γιατί έχει γίνει τόσο μεγάλο θέμα η διευθέτηση του χρέους από την κυβέρνηση εδώ και τώρα; Είναι τόσο σημαντικό και άμεσο το πρόβλημα από πλευράς πληρωμών ή υπάρχουν άλλες σκοπιμότητες; Η επόμενη μεγάλη αποπληρωμή Ελληνικών ομολόγων είναι το καλοκαίρι του 2017 και γι’ αυτήν υπάρχουν καλύψεις από τις δόσεις του Τρίτου Προγράμματος. Επομένως, από αυτή την άποψη, το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του Ελληνικού χρέους δεν είναι τόσο επείγον και είναι πολύ πιθανό ότι προβάλλεται από την κυβέρνηση σαν αντιστάθμισμα σε σημαντικά προβλήματα που έχουν ανακύψει σε άλλους τομείς - ιδιαίτερα σε σχέση με τις αδειοδοτήσεις ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Όμως, όσο νωρίτερα δοθεί λύση στο πρόβλημα του Ελληνικού χρέους, τόσο περισσότερο μειώνεται η αβεβαιότητα με θετικές επιπτώσεις στην προσέλκυση επενδύσεων, αν και η αναδιάρθρωση του χρέους από μόνη της δεν αρκεί για την προσέλκυση επενδύσεων. Ζητάμε την αναδιάρθρωση του χρέους από τους δανειστές μας επειδή μας το χρωστάνε ή επειδή τη δικαιούμαστε ως χώρα; Δεν είναι κάπως παράδοξο να απαιτούμε ενώ καλά - καλά δεν έχουμε δείξει ότι προχωρούμε στη δεύτερη αξιολόγηση; Η υπόσχεση των εταίρων μας στην ευρωζώνη ότι θα λάβουν περεταίρω μέτρα για την ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους αν αυτό κριθεί αναγκαίο, υπάρχει από το Νοέμβριο του 2012. Η δέσμευση αυτή επαναλήφθηκε και στο Τρίτο Μνημόνιο, αλλά δεν εξειδικεύτηκε το πότε θα υλοποιηθεί. Η Ελλάδα ζητά να γίνουν ενέργειες όσο το δυνατό νωρίτερα ενώ αρκετοί εταίροι μας προτιμούν να αναβάλουν τις σχετικές αποφάσεις όσο το δυνατό αργότερα και, σίγουρα, μετά τις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις στις χώρες τους. Πάντως, για τους εταίρους μας βασική προϋπόθεση για τη λήψη μέτρων για το χρέος είναι η εκπλήρωση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελληνική πλευρά. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι είναι αυτά τα περιβόητα «βραχυπρόθεσμα», «μεσοπρόθεσμα» και «μακροπρόθεσμα» μέτρα τα οποία περιμένουμε να εξειδικευτούν και να εφαρμοστούν; Πως θα υποστηριχθεί η οικονομία από την εφαρμογή τους; Αν και δεν είναι πάντα ξεκάθαρο το περιεχόμενο αυτών των εννοιών, τα «βραχυπρόθεσμα» μέτρα αφορούν κυρίως την εξομάλυνση πληρωμών στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα και δεν έχουν ουσιαστικό δημοσιονομικό κόστος για τους εταίρους μας, ενώ τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα έχουν να κάνουν με επιμήκυνση των περιόδων αποπληρωμών και των περιόδων χάριτος των δανείων που έχει λάβει το Ελληνικό δημόσιο και, ενδεχομένως, κάποια μείωση επιτοκίων ή μετατροπή τους από κυμαινόμενα σε σταθερά. Μετά από μία περίοδο προβολής ανεδαφικών απαιτήσεων –κούρεμα ονομαστικού χρέους, υιοθέτηση εφάπαξ πακέτου μέτρων, κλπ– η κυβέρνηση κατέληξε να αποδεχθεί τη μόνη ρεαλιστική επιλογή που υπήρχε από την αρχή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δηλαδή την εφαρμογή ενός «οδικού χάρτη» μείωσης της πραγματικής αξίας του χρέους. Κατά πάσα πιθανότητα, η οριστικοποίηση και εξαγγελία αυτού του «οδικού χάρτη», θα σηματοδοτήσει την παροχή κινήτρων στη χώρα μας για να παραμείνει στον ενάρετο δημοσιονομικό δρόμο και θα μειώσει σημαντικά την αβεβαιότητα, η οποία με την σειρά της θα βοηθήσει στην προσέλκυση επενδύσεων και την είσοδο της οικονομίας σε σταθερά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Όμως, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, η μείωση της αβεβαιότητας από μόνη της δεν αρκεί. Οι ενέργειες σειράς υπουργών της σημερινής κυβέρνησης σε σχέση με μεγάλα επενδυτικά σχέδια κάθε άλλο παρά ενίσχυσαν το επενδυτικό κλίμα στη χώρα μας. Ποια είναι εκτίμησή σας; Θα κερδίσουμε τελικά κάτι σημαντικό από αυτή τη διαδικασία μέχρι τον Δεκέμβριο; Υπάρχει περίπτωση να δούμε και πάλι το ντενεκεδάκι να πηγαίνει πιο μακριά στο χρόνο; Όσο νωρίτερα γίνουν οι όποιες οριστικές διευθετήσεις για το πρόβλημα του Ελληνικού χρέους και όσο πιο γενναιόδωρες είναι αυτές, τόσο ταχύτερα βελτιώνονται οι προοπτικές ανάκαμψης της Ελληνικής οικονομίας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι για την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης απαιτήθηκε σχεδόν ένας χρόνος, μου φαίνεται μάλλον απίθανο ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Επιπρόσθετα, το ζήτημα της παραχώρησης διευκολύνσεων προς την Ελλάδα δεν είναι καθόλου δημοφιλές σε σειρά χωρών της ευρωζώνης που έχουν φέτος εκλογές. Οπότε, είναι πολύ πιθανό ότι οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών θα θελήσουν για μία ακόμα φορά να σπρώξουν το τενεκεδάκι προς τα κάτω. Επικρατεί μια άποψη σύμφωνα με την οποία, επειδή η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον συστημικό κίνδυνο, οι δανειστές δεν έχουν λόγο να δώσουν λύσεις. Μπορούν να αφήσουν την Ελλάδα να «βράζει στο ζουμί» της για καιρό… Πράγματι, η Ελλάδα δεν είναι πλέον το μόνο σημαντικό πρόβλημα της ΕΕ ή της ευρωζώνης, ούτε η ένταση του Ελληνικού προβλήματος είναι τόσο σημαντική όσο ήταν το 2010, το 2011 ή το 2015. Οπότε, ο πειρασμός του να μας αφήσουν να «βράζουμε στο ζουμί μας» είναι υπαρκτός. Γι’ αυτό, άλλωστε, μπορεί να θελήσουν να σπρώξουν το τενεκεδάκι πιο κάτω. Όμως, από μία διαφορετική σκοπιά, συμφέρει και τους δανειστές μας να υπάρξει μια οριστική και βιώσιμη λύση στο ζήτημα του Ελληνικού χρέους ώστε, σε συνδυασμό με την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του «οδικού χάρτη», η Ελλάδα να επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και να πάψει να αποτελεί κίνδυνο για την ίδια τη ζώνη του ευρώ. Υπάρχει PlanB σε περίπτωση που δεν βρεθεί λύση με το χρέος; Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι είναι μονόδρομος για να ενταχθούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, να μειωθούν τα επιτόκια και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις εξόδου στις αγορές. Τι θα γίνει αν ένας κρίκος από αυτή την αλυσίδα σπάσει; Με το Τρίτο Μνημόνιο η χρηματοδότηση της Ελληνικής κυβέρνησης είναι εξασφαλισμένη μέχρι τα μέσα του 2018, υπό την αίρεση ότι η Ελλάδα τηρεί τις δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτό. Μέχρι τότε, η Ελλάδα πρέπει να έχει επιστρέψει στις αγορές. Η πρόσβαση στις αγορές θα διευκολυνθεί σημαντικότατα σε περίπτωση που έχει δοθεί αξιόπιστη λύση στο πρόβλημα του Ελληνικού χρέους και η Ελλάδα συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Προϋπόθεση για αυτά είναι τήρηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει. Διαφορετικά, μας περιμένει και Τέταρτο Μνημόνιο. Η αποδοχή ενός ακόμα Μνημονίου για την Ελλάδα δείχνει να είναι πολύ δύσκολη σε σειρά κοινοβουλίων κρατών-μελών της ευρωζώνης. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει ασφυκτικές πιέσεις στη χώρα μας, με αναζωπύρωση της καταστροφικής συζήτησης περί Grexit. Η αξιολόγηση που ξεκινά έχει πολύ μεγάλες προκλήσεις. Κυρίως στο μέτωπο των εργασιακών σχέσεων, των κοινωνικών επιδομάτων και της λειτουργίας του Δημοσίου. Είναι θέματα που μπορεί να τα διαχειριστεί η κυβέρνηση και να προλάβει να ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση έγκαιρα; Η κυβέρνηση δηλώνει ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί σε χρόνο ρεκόρ. Η εμπειρία προηγουμένων αξιολογήσεων – όχι μόνο της τωρινής κυβέρνησης και όχι πάντα για κακούς λόγους – δείχνει ότι οι αξιολογήσεις συνήθως καθυστερούν σημαντικά. Οπότε... η ιστορία δεν είναι με το μέρος μας. Επιπλέον, όπως ανέφερα και προηγουμένως, είναι πολύ πιθανό διάφοροι άλλοι εμπλεκόμενοι να μην επιθυμούν την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επομένως... Πηγή

Via

Νεότερη Παλαιότερη
Bookmark and Share