επιτρέπουν την κίνηση των οστών μεταξύ τους με
ελάχιστες τριβές. Ωστόσο, στους περισσότερους αθλούμενους και δραστήριους άντρες παρατηρούνται συχνά βλάβες του αρθρικού χόνδρου, ιδίως στο γόνατο, είτε από τραυματισμούς και φλεγμονές είτε από τη φυσιολογική φθορά που επέρχεται με το πέρασμα του χρόνου. Οι βλάβες του αρθρικού χόνδρου προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο, συλλογή υγρού μέσα στην άρθρωση, εμπλοκή, ειδικά αν έχουν αποκολληθεί μεγάλα τεμάχια χόνδρου, που «πλέουν» μέσα στην άρθρωση, και περιορισμό του εύρους κίνησης του γόνατος. Αν το αφήσεις, θα σε αφήσει για τα καλά Αν μια τέτοια βλάβη μείνει χωρίς θεραπεία, οδηγείται σε ταχεία εμφάνιση εκφυλιστικής αρθρίτιδας και σημαντική καταστροφή της άρθρωσης. Δυστυχώς, η αναγεννητική ικανότητα του αρθρικού χόνδρου είναι ελάχιστη και, όταν υπάρχει, οδηγεί στη δημιουργία «ουλώδους» ιστού με υποδεέστερες μηχανικές ιδιότητες. Η πλειονότητα των χόνδρινων βλαβών θα χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση. Η σωτήρια αρθροσκοπική επέμβαση Όλες οι επεμβάσεις για την αποκατάσταση του αρθρικού χόνδρου στο γόνατο μπορούν να γίνουν αρθροσκοπικά και να μειωθεί έτσι ο χρόνος νοσηλείας και οι επιπλοκές. Για μικρές και μεμονωμένες βλάβες μπορεί να προτιμηθούν τα τεχνητά μικροκατάγματα ή οι τρυπανισμοί, με δημιουργία μικρών οπών στην περιοχή που πάσχει. Οι οπές αυτές φτάνουν στο οστό κάτω από το χόνδρο και έχουν ως αποτέλεσμα την έξοδο παραγόντων που προάγουν την επούλωση του χόνδρου. Σε μεγαλύτερες βλάβες, όπου συνήθως πάσχει και το υποκείμενο οστό, χρησιμοποιούνται αυτόλογα (από τον ίδιο τον ασθενή) ή ετερόλογα (από δότες) οστεοχόνδρινα εμφυτεύματα. Στις περιπτώσεις αυτές λαμβάνονται κυλινδρικά τεμάχια οστού μαζί με χόνδρο από υγιή, μη φορτιζόμενη επιφάνεια της άρθρωσης και εμφυτεύονται στο σημείο της βλάβης –«πακτώνονται»– εξαλείφοντας το έλλειμμα. Άλλοι τρόποι είναι η έγχυση βλαστοκυττάρων, τα οποία λαμβάνονται από λιπώδη ιστό του ασθενούς, και η μεταμόσχευση αυτόλογων χονδροκυττάρων, κατά την οποία λαμβάνονται κύτταρα χόνδρου από τον ασθενή, στη συνέχεια καλλιεργούνται σε ειδικό εργαστήριο και επανεμφυτεύονται πάνω σε ειδικό ικρίωμα στην πάσχουσα περιοχή. Η μετεγχειρητική αποκατάσταση είναι ιδιαίτερα σημαντική (και απαιτητική). Προϋποθέτει υψηλό βαθμό συνεργασίας του ασθενούς με το γιατρό και το φυσικοθεραπευτή. Tips Συντηρητική θεραπεία εφαρμόζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου οι χόνδρινες βλάβες είναι μικρές ή όταν ο ασθενής είναι προχωρημένης ηλικίας. Εκτός του μεγέθους της βλάβης, άλλοι σημαντικοί παράγοντες για την επιλογή της καλύτερης χειρουργικής τεχνικής είναι η ηλικία και οι λειτουργικές απαιτήσεις του ασθενούς.
Πηγή
Via
