Μια γυναίκα «γρίφος», ένα έγκλημα και κανένας αυτόπτης μάρτυρας. Τι συνέβη το 1995 στο δωμάτιο 2805 του ξενοδοχείου Plaza στο Όσλο;
Η Νορβηγία κρύβει πολλά μυστήρια, με εγκλήματα και υποθέσεις που έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο και μέχρι και σήμερα κερδίζουν την προσοχή τόσο ερευνητών όσο και απλών ανθρώπων.
Μια από τις πιο συνταρακτικές ιστορίες μυστηρίου εκτυλίχθηκε στο Όσλο το, όχι και τόσο μακρινό, 1995.
Όλα συνέβησαν στο ξενοδοχείο Plaza, στο δωμάτιο 2805 το οποίο έγινε και το πιο διαβόητο από όλα. Το Radisson SAS Plaza Hotel, γνωστό πλέον ως Radisson Blu Plaza Hotel, είναι ένα πανύψηλο ορόσημο στη νορβηγική πρωτεύουσα, με ύψος 384 πόδια ως το δεύτερο ψηλότερο κτίριο της χώρας. Είχε ολοκληρωθεί το 1989 και ήταν η επιτομή ενός σύγχρονου ξενοδοχείου πέντε αστέρων, με 1.500 κλίνες σε 673 δωμάτια σε 37 ορόφους. Εκατομμυριούχοι, διεθνείς αστέρες, πλούσιοι και διάσημοι έχουν μείνει στο Raddison.
31 Μαΐου 1995
Μια γυναίκα κάνει check in στο ξενοδοχείο Plaza του Όσλο. Ήταν μικρόσωμη, με ύψος γύρω στο 1,60, είχε μαύρα κοντά μαλλιά και μπλε μάτια. Μιλούσε γαλλικά, ενώ η κράτησή της στο ξενοδοχείο ήταν για δύο άτομα, την Jennifer και τον Lois Fergate. Στο σημείο που έπρεπε να υπογράψει και να βάλει έναν αριθμό διαβατηρίου, εκείνη έγραψε μόνο ένα «Χ».
Η ίδια δήλωσε ότι έρχεται από το Βέλγιο, δίνοντας ακριβή διεύθυνση, και ανέφερε ότι είναι γεννημένη στις 28 Αυγούστου του 1973 και εργαζόταν ως ιδιωτική υπάλληλος σε μια εταιρεία.
Η μυστηριώδης γυναίκα έμεινε στο δωμάτιο 2805 του 28ου ορόφου, όπου και βρέθηκε νεκρή λίγες ημέρες μετά.
Το χρονικό της υπόθεσης
Στις 3 Ιουνίου 1995, η νεαρή γυναίκα βρέθηκε νεκρή στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Είχε πυροβοληθεί μία φορά στο κεφάλι, με το πιστόλι στο χέρι της να υποδηλώνει ξεκάθαρη περίπτωση αυτοκτονίας.
Λίγο μετά τις 19:30, μια ρεσεψιονίστ ονόματι Evy Tudem Gjertsen αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στο δωμάτιο 2805. Η πιστωτική κάρτα του ζευγαριού που είχε κλείσει το δωμάτιο είχε φαινομενικά υπερβεί το όριο. Ήταν ένα από τα καλύτερα δωμάτια στο Radisson, κόστιζε περίπου 330 δολάρια ανά διανυκτέρευση και έχοντας μείνει τρεις νύχτες, το ζευγάρι δεν είχε πληρώσει δεκάρα, παρά τις ειδοποιήσεις τις προηγούμενες ημέρες. Το πώς κάποιος κατάφερε να μείνει στο ξενοδοχείο χωρίς να προπληρώσει ή να παράσχει εγγυήσεις πληρωμής δεν εξηγήθηκε ποτέ. Ωστόσο, η αμέλεια από ορισμένα μέλη του προσωπικού έχει επισημανθεί από μάρτυρες.
Το άλλο περίεργο που συνέβη ήταν ότι το δωμάτιο δεν είχε καθαριστεί από την Πέμπτη καθώς είχε την πινακίδα «μην ενοχλείτε» στην πόρτα. Αποφάσισε να καλέσει την ασφάλεια και σύντομα, ο φύλακας έφτασε στο δωμάτιο 2805. Όταν χτύπησε την πόρτα, ακούστηκε ένας θόρυβος και ο φύλακας κατάλαβε αμέσως ότι επρόκειτο για πυροβολισμό. Ο φύλακας, όμως, δεν ήθελε να προκαλέσει πανικό και αντ’ αυτού επέστρεψε στη θέση του, αφήνοντας το δωμάτιο χωρίς να το ελέγξει κανείς.
Ο επικεφαλής της ασφάλειας του ξενοδοχείου ειδοποιήθηκε και κάλεσε την αστυνομία. Ο ίδιος χτύπησε την πόρτα, χωρίς να πάρει απάντηση. Άνοιξε την πόρτα, που ήταν κλειδωμένη από μέσα, και παρατήρησε μια άσχημη μυρωδιά. Το μέρος ήταν σκοτεινό, αλλά στο κρεβάτι, μπορούσε να διακρίνει τη μορφή μιας γυναίκας σε μια στάση που φαινόταν αφύσικη. Συνειδητοποιώντας ότι ήταν νεκρή, βγήκε και περίμενε να φτάσει η αστυνομία. Ήταν γύρω στις 20:05 και η αστυνομία έφτασε 50 λεπτά αργότερα.
Αυτοκτονία ή δολοφονία;
Μετά από έρευνα, η αστυνομία διαπίστωσε ότι το θύμα είχε υποστεί ένα τεράστιο τραύμα από πυροβολισμό στο μέτωπο, σκοτώνοντάς την ακαριαία. Υπήρχαν πιτσιλιές αίματος στο δωμάτιο και στο κρεβάτι. Δεν υπήρχαν σημάδια ότι κάποιος άλλος ήταν παρών. Το όπλο, που πιστεύεται ότι ήταν ένα Browning 9 mm, βρέθηκε στο χέρι της. Ωστόσο, ήταν ασυνήθιστα «τοποθετημένο», με τον αντίχειρα στη σκανδάλη. Είχε πυροβολήσει δύο φορές, μία σε ένα μαξιλάρι και μία ακόμη στο κεφάλι της γυναίκας.
Καθώς το CSI «χτένιζε» το δωμάτιο για ενδείξεις, δεν βρέθηκε κάτι και υπέθεσαν ότι πρόκειται για μια τραγική αυτοκτονία. Και οι δύο κάρτες-κλειδιά ήταν μέσα στο δωμάτιο και η πόρτα ήταν διπλά κλειδωμένη, πράγμα που σημαίνει ότι μόνο η ασφάλεια είχε πρόσβαση. Το παράθυρο ήταν ανοιχτό αλλά, 28 ορόφους από το έδαφος, ήταν απίθανο να ήταν σημείο εισόδου ή εξόδου. Οι μεταγενέστερες αναφορές συμφωνούσαν ότι η γυναίκα είχε αυτοκτονήσει. Η εσωτερική αναφορά του ξενοδοχείου ανέφερε ότι ήταν «99,9 τοις εκατό βέβαιο» πως είχε αυτοκτονήσει.
Ωστόσο, αυτό το 0,1% της αμφιβολίας φαίνεται να είναι πολύ πιο κρίσιμο από ό,τι ήθελε να παραδεχτεί οποιοσδήποτε. Ενώ όλα έδειχναν πράγματι ότι είναι πιθανότατα αυτοκτονία, κάποιες λεπτομέρειες δεν «κολλούσαν». Για παράδειγμα, δεν υπήρχαν ίχνη πυρίτιδας από τον πυροβολισμό στα χέρια της, ούτε αίμα. Ο σειριακός αριθμός του όπλου είχε αφαιρεθεί επιδέξια με οξύ. Στην τσάντα της βρέθηκαν 25 φυσίγγια και τίποτα άλλο. Όλες οι ετικέτες των ρούχων της είχαν αφαιρεθεί, ένα χαρακτηριστικό που θύμιζε τη διαβόητη υπόθεση της γυναίκας του Isdal. Και, όπως και στον άλλο θάνατο, κανείς δεν είχε ιδέα ποια ήταν η ταυτότητα του θύματος.
Ο Torleiv Ole Rognum, καθηγητής ιατροδικαστικής και ο ανώτερος ιατροδικαστής της Νορβηγίας, είπε στο Verdens Gang ότι θεωρούσε «περίεργο» το γεγονός ότι «δεν υπήρχε πιτσίλισμα στην πλάτη ή στα χέρια της».
«Αυτό είναι πραγματικά ασυνήθιστο. Γνωρίζουμε ότι υπήρχε έντονο πιτσίλισμα με αίμα στο ταβάνι. Το θύμα είχε ακόμα τον αντίχειρά του στη σκανδάλη και τα δάχτυλά του γύρω από τη λαβή», είπε ο Rognum. «Είναι περίεργο ότι δεν υπάρχει ίχνος αίματος στα χέρια της. Ως ιατροδικαστής, το βρίσκω εντυπωσιακό. Θα περίμενα να βρω. Μερικά θύματα αυτοκτονίας φέρουν επίσης γρατσουνιές ή σημάδια στα δάχτυλά τους από τον πυροβολισμό. Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχουν σημάδια στο δάχτυλο ή στη σκανδάλη. Ένα πιστόλι 9 χιλιοστών δίνει μια ισχυρή ανάκρουση».
Το Browning 9mm είναι ένα δημοφιλές και δυνατό όπλο που χρησιμοποιείται από την αστυνομία, τον στρατό και τους εγκληματίες. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο άπειροι χειριστές θα γνώριζαν ότι 25 σφαίρες, συν επτά στον γεμιστήρα, ήταν πολύ περισσότερα πυρομαχικά από αυτά που χρειάζονταν για μια αυτοκτονία. Ανήκαν σε κάποιον άλλον; Ή μήπως η νεκρή σχεδίαζε ένα έγκλημα που θα απαιτούσε τέτοια δύναμη πυρός;
«Δεν υπάρχει τίποτα που να υποδηλώνει ότι αυτό ήταν κάτι άλλο παρά μια αυτοκτονία», είπε ο διοικητής Λέναρτ Κίρνταλεν στο Verdens Gang. «Αλλά είναι πολύ σπάνιο να βρεις γυναίκα που να έχει αυτοπυροβοληθεί. Δεν το έχω ξαναδεί.»
Ποια ήταν τελικά η γυναίκα του δωματίου 2805;
Ενδιαφέρον είναι ότι δεν βρέθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα στο όπλο ή στον γεμιστήρα. Εάν το όπλο είχε όντως καθαριστεί, δεν θα ήταν το μόνο στοιχείο που έλειπε από τον τόπο του εγκλήματος.
Όλες οι ετικέτες είχαν αφαιρεθεί από τα ρούχα της. Δεν κόπηκαν άτσαλα, αλλά συστηματικά, ενώ αφαιρέθηκε ακόμη και το όνομα του κατασκευαστή από τα παπούτσια της. Έμεινε μόνο μία ετικέτα, αυτή σε ένα σακάκι René Lezard που είχε αγοραστεί στη Γερμανία. Αντίστοιχα, και σε μια τσάντα είχε διατηρηθεί το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή Travelite. Και οι δύο αυτές ετικέτες θα ήταν αδύνατο να αφαιρεθούν χωρίς να καταστραφούν οι επενδύσεις των προϊόντων.
Επίσης, από τη νεκροψία προέκυψαν ελάχιστα στοιχεία. Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε ότι ήταν μεγαλύτερη από ό,τι είχε ισχυριστεί στα έγγραφα του ξενοδοχείου, μεταξύ 25 και 35 και όχι 21 ετών. Η οδοντιατρική της εργασία ήταν ακριβή, καθώς ήταν από πορσελάνη και χρυσό, μια δουλειά που γινόταν κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, τη Δανία και την Ελβετία. Τα δακτυλικά της αποτυπώματα δεν ταίριαζαν με κανέναν που έχει καταγραφεί, ενώ η νεκρή διαπιστώθηκε ότι δεν είχε αλκοόλ στο αίμα της, ωστόσο δεν έγιναν εξετάσεις για ναρκωτικά και δεν ελήφθησαν δείγματα από τα νύχια ή τον κόλπο που μπορεί να υποδηλώνουν αμυντικά τραύματα ή σεξουαλική επίθεση.
Παρά το γεγονός ότι η αυτοκτονία παρέμεινε η κύρια γραμμή έρευνας, ο υπαρχηγός της αστυνομίας Γκούναρ Λάρσεν, δεν ήταν πεπεισμένος. Μόλις τρεις εβδομάδες μετά τον θάνατο της γυναίκας, η αστυνομία δεν ήταν πλέον σίγουρη ότι επρόκειτο σίγουρα για αυτοκτονία. «Δεν είμαστε σίγουροι αν η γυναίκα αυτοκτόνησε ή αν δολοφονήθηκε από άγνωστα άτομα», είπε ο υπαρχηγός στο Dagbladet. «Το μόνο για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι ότι έχουμε πολλά ερωτήματα, στα οποία η έρευνα δεν έχει απαντήσει ακόμη».
Παίρνοντας καταθέσεις από το προσωπικό του ξενοδοχείου Plaza, η αστυνομία διαπίστωσε ότι η γυναίκα είχε κάνει check in στις 22:44 της 31ης Μαΐου με το όνομα Jennifer Fairgate, ωστόσο η ίδια έγραψε το όνομά της ως «Fergate». Οι ερευνητές διαπίστωσαν, επίσης, ότι είχε μείνει ως επί το πλείστον μέσα στο δωμάτιό της για όλη τη διάρκεια της παραμονής της. Αυτό ήταν εκτός από τα ξημερώματα της 1ης Ιουνίου έως τις 2 Ιουνίου, όταν έμεινε έξω από τις 12:34 π.μ. και τις 8:50 π.μ. Το τι έκανε τα μεσάνυχτα και την επόμενη μέρα δεν εξακριβώθηκε ποτέ.
Κάποια στιγμή, μια καμαριέρα του ξενοδοχείου θυμήθηκε ότι είχε δει ένα ωραίο ζευγάρι παπούτσια στη ντουλάπα του δωματίου 2805, τα οποία όμως δεν ήταν πλέον μεταξύ των αντικειμένων που βρέθηκαν.
Εξαιρετικά περίεργο ήταν και το θέμα με τα ρούχα της. Είχε σακάκια αλλά μόνο μία μπλούζα. Είχε ένα πουλόβερ αλλά όχι παντελόνι ή φούστες. Είχε πιτζάμες, καλσόν και τέσσερα σουτιέν, αλλά όχι κιλότα. Ομοίως, τα ρούχα δεν χωρούσαν στην τσάντα Travelite που είχε μαζί της. Μια μάρτυρας ανέφερε ότι η «Jennifer» είχε φτάσει στο Plaza Hotel με μια τροχήλατη βαλίτσα και φορώντας ένα σακάκι με φούστα. Ωστόσο, ούτε η βαλίτσα ούτε η φούστα βρέθηκαν στο δωμάτιο.
«Ήταν μια κομψή κυρία. Γιατί ήρθε στο Όσλο και έκανε check in στην Plaza; Είχε κάτι άλλο στο μυαλό της να κάνει; Ψάξαμε σε πολλές ομάδες και κοινωνικά υπόβαθρα, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα. Σκεφτήκαμε ότι ίσως ήταν υπόθεση ναρκωτικών ή ότι έπρεπε να εκτελέσει μια αποστολή για κάποιον. Συμμετείχαν πολλές αστυνομικές μονάδες. Αν την έστειλαν να σκοτώσει κάποιον, ποιος ήταν; Ψάξαμε αλλά δεν βρήκαμε απαντήσεις… Ότι πήρε τόσα μέτρα για να μην ταυτοποιηθεί. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο», είπε ο συνταξιούχος αστυνομικός Tom Storm Olsen.
Θεωρίες
Η αστυνομία είχε πολλές θεωρίες για το ποια θα μπορούσε να είναι η «Τζένιφερ», συμπεριλαμβανομένης της εξαφανισμένης συζύγου ενός αφεντικού της μαφίας. Αυτό απομυθοποιήθηκε γρήγορα. Άλλοι πίστευαν ότι μπορεί να ήταν θέμα ναρκωτικών, με κάποιους να υποπτεύονται το χέρι των υπηρεσιών πληροφοριών ή ότι η γυναίκα ήταν ακόμη και δολοφόνος. Ωστόσο, όλες αυτές οι ιδέες γρήγορα κατέρρευσαν και στις 26 Ιουνίου 1996, η Γυναίκα του Όσλο θάφτηκε σε έναν ανώνυμο τάφο στο νεκροταφείο Vestre Gravlund του Όσλο.
Δύο μήνες αργότερα, η αστυνομία διέταξε την καταστροφή ή/και την πώληση όλων των αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των ρούχων, των κοσμημάτων, των αποσκευών, ακόμη και του όπλου. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι το όπλο είχε σωθεί και βρέθηκε από τη νορβηγική εφημερίδα Verdens Gang το 2017 εν μέσω νέας έρευνας από τον δημοσιογράφο Lars Christian Wegner που παρακολουθεί την υπόθεση από το 1998.
Οι ειδικοί που επικοινώνησαν με τον Wegner μετά το εύρημα υποστήριξαν ότι το όπλο δεν ήταν αυθεντικό Browning 9mm και ήταν, στην πραγματικότητα, ένα ουγγρικό αντίγραφο που αποτελείται από διαφορετικά μέρη. Ενώ η κάννη ήταν γνήσια, το υπόλοιπο όπλο ήταν πιθανό να είναι πολύ παλαιότερο από την προτεινόμενη ημερομηνία κατασκευής του 1991.
Ο «Mr. F»
Μεταγενέστερες έρευνες έδειξαν την εμπλοκή του άνδρα από το δωμάτιο 2804, που ήταν απέναντι από το δωμάτιο της γυναίκας. Γνωστός δημοσίως μόνο ως «Mr. F», ο άνδρας στις 20:06 την ημέρα του θανάτου της γυναίκας, ζήτησε να μεταφερθεί φαγητό στο δωμάτιό της.
Οι αστυνομικοί που εξέτασαν τη σκηνή του εγκλήματος ανακάλυψαν το μεγαλύτερο μέρος του φαγητού στο δωμάτιο, είχαν φαγωθεί ελάχιστα, παρά το γεγονός ότι φαινομενικά ήταν το τελευταίο γεύμα της ζωής κάποιου. Επίσης, κάποια φαινομενικά ανούσια «λάθη», όπως μια εφημερίδα που προοριζόταν για άλλο δωμάτιο, κίνησαν τις υποψίες των ερευνητών.
Ο ύποπτος άνδρας φέρεται να γνώριζε για το πτώμα πολύ πριν βρεθεί νεκρή η γυναίκα. Ωστόσο, δεν εξακριβώθηκαν ποτέ οι υποψίες για την εμπλοκή του.
Δεν την έλεγαν Fergate
Όπως διαπιστώθηκε αργότερα τα ονόματα που είχε δώσει η γυναίκα στο ξενοδοχείο, όχι μόνο δεν βρέθηκαν σε κανέναν σιδηροδρομικό σταθμό ή αεροδρόμιο, αλλά δεν υπήρχαν καν.
Πολλοί θεώρησαν ότι η γυναίκα ήταν κατάσκοπος, γι’ αυτό και είχαν αφαιρεθεί όλες οι ετικέτες από τα ρούχα της. Ένας μάρτυρας είπε, μάλιστα, ότι εκείνη την εποχή πολλοί κατάσκοποι προτιμούσαν το ξενοδοχείο Plaza για τη διαμονή τους. Επομένως, κάποιοι πιστεύουν ότι ίσως τη δολοφόνησε ένας άλλος κατάσκοπος.
«Βαλτός» ο υπάλληλος του ξενοδοχείου που δεν της ζήτησε στοιχεία
Με βάση το ότι η γυναίκα ήταν κατάσκοπος, κάποιοι πιστεύουν ότι ο υπάλληλος στη ρεσεψιόν το γνώριζε και εσκεμμένα δεν της ζήτησε αριθμό διαβατηρίου. Ακόμη, θεωρούν ότι η γυναίκα μπορεί να είχε και συνεργό κάποιον υπάλληλο του ξενοδοχείου, προκειμένου να κάνει τη δουλειά της ανενόχλητη.
Κρυβόταν από κάποιον
Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι η γυναίκα βρισκόταν στο ξενοδοχείο με κάποιον άνδρα, καθώς βρέθηκε ένα aftershave στο δωμάτιο. Μπορεί να είχε παράνομη σχέση και γι’ αυτό έδωσε ψεύτικα ονόματα.
Εξ αρχής υπήρχαν μαρτυρίες για έναν μελαχρινό άνδρα που είχε έρθει μαζί της, τον οποίο όμως κανένας δεν ξαναείδε, ούτε μέσα στο δωμάτιο. Θα μπορούσε να είχε σκοτώσει τη γυναίκα και να είχε σκηνοθετήσει την αυτοκτονία.
Πήγε με σκοπό να αυτοκτονήσει
Μια άλλη θεωρία, που συμφωνεί με την εκδοχή της αυτοκτονίας, υποστηρίζει ότι η γυναίκα πήγε εξ αρχής με αυτόν το σκοπό στο ξενοδοχείο. Ήθελε να περάσει όμορφα τις τελευταίες της στιγμές.
Σε αυτή την περίπτωση όμως πώς εξηγείται ότι έλειπαν προσωπικά της αντικείμενα. Γιατί δεν υπάρχουν ίχνη αίματος ή πυρίτιδας στα χέρια της; Γιατί δεν βρέθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα στο όπλο;
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά.
Ταξίδι στον χρόνο
Μια θεωρία με αρκετή δόση φαντασίας ήταν εκείνη που υποστήριζε ότι η γυναίκα ήταν χρονοταξιδιώτης, γι’ αυτό και κανείς ποτέ δεν την αναγνώρισε. Ίσως να ήρθε από το μέλλον ψάχνοντας κάτι, αλλά δεν πρόλαβε…
Το τι πραγματικά ήταν θα παραμείνει ένα μυστήριο.
Νεότερα στοιχεία
Τον Νοέμβριο του 2016, υπήρξαν νέες εξελίξεις στην υπόθεση όταν ζητήθηκε εκταφή για τη σορό της Γυναίκας του Όσλο προκειμένου να εξασφαλιστεί η ανάλυση DNA. Τα δείγματα αίματος, όπως και τα υπόλοιπα στοιχεία, είχαν καταστραφεί το 1996.
Οι ερευνητές πήραν δείγματα δοντιών και οστών. Απέκτησαν ένα πλήρες προφίλ DNA, στέλνοντας το υλικό για ανάλυση στο Ινστιτούτο Νομικής Ιατρικής στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ, στην Αυστρία. Τα δείγματα επιβεβαίωσαν ότι η γυναίκα του Όσλο ήταν πιθανότατα Ευρωπαία. Μια μελέτη των δοντιών της από τον καθηγητή Jurian Hoogewerf στο Πανεπιστήμιο της Καμπέρας στην Αυστραλία καταλήγει ότι ίσως ήταν από τη Γερμανία. Ωστόσο, περαιτέρω ανάλυση, αυτή τη φορά από τον καθηγητή Druid στη Στοκχόλμη, δείχνει ότι η γυναίκα γεννήθηκε το 1971 και ήταν 24 ετών τη στιγμή του θανάτου της, με μικρό περιθώριο λάθους μόλις 1,1 έτους.
Αν και το μυστήριο άρχισε ξανά να ξετυλίγεται, η αυτοκτονία παραμένει η επίσημη θέση της αστυνομίας του Όσλο. Τα ερωτήματα πολλών ερευνητών και αστυνομικών για τη γυναίκα του Όσλο παραμένουν άλυτα μέχρι και σήμερα.
Πώς, για παράδειγμα, η γυναίκα μπήκε στη χώρα; Ήταν υπήκοος Γερμανίας, μετανάστης ή ταξίδεψε στη Νορβηγία; Το όπλο μεταφέρθηκε λαθραία από το τελωνείο ή αγοράστηκε στη χώρα; Τι απέγιναν τα αντικείμενα και τα έγγραφά της που έλειπαν;
